Mijn liefdevolle paard

Een heel bijzonder en ontroerend moment met mijn liefdevolle paard, dat ik graag met jullie wil delen. Mijn kinderen zijn allebei rustig, een beetje afwachtend en ze moeten vaak wennen aan nieuwe situaties. Dat is helemaal geen probleem voor ons. Maar ze maken natuurlijk best wel eens situaties mee waarin ze daarop beoordeeld worden of merken dat een ander brutaler en sneller is. Dat is wel eens lastig.

Maar dan is daar mijn geweldige liefdevolle merrie Patty. Ik heb wel eens eerder iets verteld over Patty. Patty is een prachtig groot zwart paard, dat snel reageert en gevoelig is voor haar omgeving. Inmiddels is ze bijna 25 en is ze al 22 jaar in mijn leven. Eerder hebben we het samen wel eens lastig gehad, maar inmiddels zijn we beide wat ouder en reageren we allebei iets rustiger. Omdat Patty dus aardig op leeftijd is, hoeft ze niet meer zo hard te werken. We rijden nog met enige regelmaat en met veel plezier, maar we doen ook veel andere dingen.

Met verbinding

Mijn dochter vindt rijden wel leuk, maar ze is niet heel fanatiek,  maar  grondwerk doet ze wel graag. Dat oefent ze met haar eigen pony en met Patty. Vorige week waren ze zo mooi in harmonie aan het samen lopen dat ik haar vroeg of ze het aandurfde om het touw van Patty over de hals te gooien en los met Patty te lopen. Dat wilde ze wel proberen. En dat ging! Ze liepen samen de bak door met een perfecte verbinding. Als Jildou stopte dan stopte Patty, ging Jildou achteruit dan deed Patty dat ook en als Jildou weer verder ging, dan ging Jildou mee.

Dat grote soms gekke paard liep heel ontspannen met mijn dochter mee. Toen mijn jongste dit verhaal hoorde, wilde hij het ook proberen. En dat ging ook! Patty hield haar hoofd op de hoogte van het hoofd van mijn zoon. Bouke is ongeveer 1.20, Patty is 1.74 en als ze om zich heen kijkt met opgeheven hoofd, dan is ze nog veel groter. Nu paste ze zich helemaal aan, aan hem.

Ik was zeer onder de indruk van dit geweldige paard dat zo aansloot bij de kinderen en hen helemaal nam zoals ze zijn. Ik was ontroerd door de mooie verbinding die er ontstond tussen de kinderen en het paard. De kinderen konden er geen genoeg van krijgen en wilden het liefst nog een heleboel rondjes lopen. Dat gaf mij een signaal dat het voor hen goed voelde en dat het hen zelfvertrouwen gaf. Zo ben ik toch steeds weer verbaasd over mijn eigen paard en de rust en zorgzaamheid die ze ook in zich heeft.